Чарговая зіма блізка... Як яе перажыць без праблем са здароўем? У значнай ступені — з дапамогай правільнага «зімовага» рацыёну: дастатковага па каларыйнасці, багатага вітамінамі, мікра- і макраэлементамі. Яго спрадвечныя складнікі нам знаёмыя з дзяцінства: і нашы бабулі, і прабабулі на парозе зімы салілі сала, гатавалі паляндвіцу, у халодную пару года часта ставілі на стол такую страву, як халадзец.

Великий художник повторил свой витебский шедевр, покинув родину и находясь уже в Париже. В последние годы картина была в частной японской коллекции, а сейчас обрела нового владельца.

Богатая витамином C хурма укрепляет иммунитет и защищает от вирусов.

Возможно, уроки белорусской литературы не были вашими любимыми, и кое-кто из белорусских классиков «прошел мимо». Не беда — рассказываем о произведениях, которые можно (и нужно!) читать в любом возрасте.

Genius Urbis... Дух горада... Ён жыве у кожным месцы і мястэчку. Ёсць ён і ў нашым Мінску. І здзяйсняе сваю ўладу над сэрцамі не толькі праз велічныя будынкі і помнікі — але і праз цікавыя, часам трагічныя, часам гарэзныя легенды, паданні, міфы, не толькі праз магутныя гістарычныя постаці — але і праз казачных істотаў, якімі свядомасць месціча засяляе яго родны горад.

На Дзяды хочацца прыгадаць Максіма Лужаніна, чый дзень народзінаў — 2 лістапада — акурат супадае з днём памінання продкаў.

Калі б магла Галубіцкая пушча гаварыць, з гонарам падзялілася б, што яна — радзіма мастака, скульптара, этнографа, археолага, педагога, пісьменніка, аднаго з заснавальнікаў беларускага нацыянальнага гістарычнага жывапісу Язэпа Драздовіча, які нарадзіўся сярод лясоў Дзісеншчыны 13 кастрычніка 1888 года, дзе колісь быў засценак Пунькі. Сёння гэта Глыбоцкі раён.

«Вы мяне яшчэ пашукаеце!» Так гаварыў вандроўны мастак Язэп Драздовіч. Сапраўды, чым болей мінае часу — тым болей мы шукаем, разгадваем спадчыну Язэпа Драздовіча, магчыма, самай рамантычнай постаці беларушчыны. Геній, які ў сваіх візіях падарожнічаў па іншых планетах, ствараў загадкавыя карціны, паэмы і астранамічныя трактаты, не меў свайго кута, жыў з міласціны знаёмцаў і за тое, што распісваў сялянам дыванкі...

Сёлета 10-га мая аматары творчасці пісьменніка ва ўсім свеце адзначылі 140 год з дня нараджэння таленавітага аўтара. З нагоды юбілею раскажам пра цікавыя і малавядомыя перыяды жыцця творцы і ўзгадаем цікавыя факты пра яго творчасць.

Саракагоддзе для многіх з’яўляецца пераломным і ўспрымаецца, як своеасаблівая мяжа. І гэта нягледзячы на тое, што якасць і працягласць жыцця сучаснага чалавека павялічваюцца. Насамрэч для такога меркавання ёсць сур’ёзныя прычыны як псіхалагічныя, так і фізіялагічныя.

25-га верасня (12-га верасня па старым стылі) 1913 года ў вёсцы Нобель Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер Зарэчненскі раён Ровенскай вобласці Украіны) нарадзіўся паэт, празаік, літаратурны перакладчык Сяргей Грахоўскі.

Фантастычная, вясёлая і загадкавая, бо аўтара яе вельмі доўга не маглі адшукаць. Усё гэта — паэма «Тарас на парнасе», якую з вялікай верагоднасцю напісаў выпускнік горацкага ВНУ Канстанцін Вераніцын.

Напэўна ў кожнага чалавека ёсць рарытэтная рэч, з якой ён не растанецца ніколі і ні пад якой падставай. Напрыклад, калекцыя алавяных салдацікаў, якую збіраў, быўшы хлапчуком, дзед яе цяперашняга ўладальніка. Або вінтажная шаўковая хустка прабабкі. Або набор модных рондаляў...

20-га верасня мінула 80 гадоў з дня народзінаў паэткі і перакладчыцы Ніны Мацяш. Гэта выглядала сапраўдным дзівам — чалавек у інвалідным вазку быў крыніцай жыццёвага аптымізму для маладзейшых і абсалютна здаровых людзей. Ніхто ніколі не чуў ад Ніны Язэпаўны ніякіх скаргаў, не бачыў яе слёз.